Bladluizen, wolluis, trips en andere plagen op je kamerplanten bestrijden en voorkomen

Bladluizen zijn een echte plaag op kamerplanten. Ze zijn tussen de 1 en 7 mm groot, zijn meestal zwart, wit of groen (uitzonderlijk ook geel, rood of paars) en hebben een zacht, peervormig lichaam, met aan het achterlijf twee uitsteeksels. 

Ze prikken een gaatje in de bladeren van je planten en doen zich vervolgens te goed aan het plantensap. Dit zorgt uiteraard voor beschadigingen van het blad en de plant raakt uit balans. De plant verzwakt en door de schade zijn vergroeiingen mogelijk wat de plant visueel een stuk minder aantrekkelijk maakt. Bladluizen reproduceren heel snel. In een mum van tijd kan een bladluizenplaag je plant in haar greep hebben. Gelukkig is de bestrijding van een plaag van bladluizen relatief eenvoudig. 

Bladluizen scheiden honingdauw uit. Dit is een plakkerige substantie die ook mieren kan aantrekken. En die houd je zeker liever uit je woning. Daarnaast kan deze honingdauw roetdauwschimmel veroorzaken. Dit creëert zwarte vlekken op het blad. Bladluizen vind je meestal terug op planten met zachte bladeren (die zijn makkelijker om hun tanden in te zetten) zoals de calathea, alocasia of lepelplant.

Rouwvliegjes

Rouwvliegjes vormen geen plaag op je kamerplanten zelf, maar wel in hun potgrond. Technisch gezien zijn rouwvliegjes geen vliegen maar muggen en daarom zijn ze onder diverse benamingen bekend: varenrouwmug, varenrouwvlieg, rouwvarenmug…

De aanwezigheid van rouwvliegjes merk je het best bij het water geven. Als er een rouwvliegjes-plaag is, zullen ze massaal opvliegen bij het water geven. Ze zijn 3 tot 5 mm groot en houden van een vochtige, warme omgeving in potgrond. De vliegjes zijn heel vervelend, maar richten weinig schade aan.

De larven van rouwvarenmuggen is een ander verhaal. Deze zijn 5 tot 12 mm, wit-transparant van kleur met een zwarte kop. Jonge larven eten rottend materiaal, algen en schimmels in de potgrond. Grotere larven eten wortelharen, zachte wortels of zelfs volledige jonge plantenstengels. Deze schade zorgt ervoor dat schimmels makkelijker voet aan grond krijgen op de plant. Zaailingen, stekken en jonge planten zijn extra gevoelig voor de varenrouwmug, zeker als ze in verwarmde omstandigheden staan. Ook onder andere de azalea of begonia in pot krijgen snel last van rouwvliegjes.

Een wolluis is een klein insect van zo’n 3 à 6 mm dat lijkt bekleed te zijn met een wit poederlaagje. De vrouwtjes produceren een witte, wolachtige afscheiding. De wolluis komt het vaakst voor op kamerplanten zoals bromelia of orchideeën, maar ook op cactussen. 

Wolluis is niet schadelijk voor mensen, maar je planten zien behoorlijk af. Deze witte rakkers voeden zich met diverse plantdelen waardoor er voedingsstoffen verloren gaan. Ook laat de wolluis een afscheiding en honingdauw achter wat schimmels aantrekt. Ook dit zal de plant verzwakken. Bovendien zijn ook mieren verzot op honingdauw. Wolluizen houden van een vochtige omgeving met veel tocht.

Wolluis bestrijden

Wolluis op je kamerplant kan je bestrijden met eenvoudige middeltjes. Vul een plantenspuit met water en voeg een scheutje afwasmiddel toe. Schud goed en bespuit dan de volledige plant met dit sopje. Herhaal na een week indien nodig. Uiteraard kan je ook meteen een biologische insectenspray gebruiken of hun natuurlijke vijanden inschakelen. De gaasvlieg is een natuurlijke vijand van onder andere de wolluis. Hun larven eten de wolluis namelijk letterlijk op. 

Schildluis

Schildluizen zijn amper 1 à 3 mm groot, maar je kan ze toch met het blote oog zien. Ze leven namelijk vaak in grote groepen. Een schildluis herken je aan het hoornachtige schild. Schildluizen zuigen zich vast aan de bladeren van je plant waarna het een giftige stof in je kamerplant injecteert. Planten met een houtige stam zijn extra gevoelig en ze verblijft ook graag op wat oudere planten. Ook is de schildluis te vinden op orchideeën en allerlei palmsoorten. Schildluizen vinden tevens een zeer kalkrijke grond uiterst fijn.

Schildluis bestrijden 

De bestrijding van schildluis op je kamerplanten is zeer gelijkaardig aan de bestrijding van wolluis. Met behulp van een plantenspuit gevuld met water en een klein scheutje afwasmiddel kom je al een heel eind. Let wel op dat je de potgrond niet té nat maakt. De waterstraal moet ook hard genoeg zijn om alle schildluizen – die zich vastgrijpen aan het blad – te verwijderen. Een ander middeltje is aanstippen met alcohol. Drenk een wattenstaafje in alcohol en stip de schildluizen een voor een aan. Binnen de minuut zal je ze makkelijker manueel kunnen verwijderen. Een biologische insectenspray is altijd een mogelijke oplossing om de aanwezigheid van schildluis op je kamerplant te bestrijden.

Spint en bladluizen lijken zeer goed op elkaar qua uitzicht, maar spint zijn zeker geen luizen. Het zijn eigenlijk mijten die vaak aan de onderkant van de bladeren van je kamerplant zitten. Ze voeden zich met bladsappen door gaatjes te prikken in het blad. Dit leidt ertoe dat bladeren geel-bruine vlekjes krijgen. Ook heel fijn spinrag kan een teken zijn dat je plant last heeft van spint. Het ‘spinrag’ lijkt wel lukraak op de plant gegooid, in de plaats van volgens een mooie structuur zoals bij een spin.

Spint bestrijden

Spint kan je best bestrijden met behulp van water. Vul een plantenspuit met water en jaag de mijten letterlijk weg met een waterstraal. De ergst aangetaste delen van je plant knip je best weg om de nog gezonde delen alle kansen te geven. Daarnaast kan je ook hun natuurlijke vijanden het werk laten doen. Roofmijten jagen actief op spint waardoor de plaag een halt wordt toegeroepen.

Spint voorkomen

Goed vernevelen met de plantenspuit jaagt niet alleen spint weg als er als is, maar werkt ook preventief. Mijten hebben het namelijk graag lekker droog en warm. Het is daarnaast aangewezen je planten vaak genoeg te verpotten, of toch op z’n minst een laag verse potgrond toe te voegen. Mijten gedijen uitstekend in oude, uitgeputte potgrond.

Trips 

Trips lijken goed op rouwvliegjes, maar zijn toch weer anders. Ze kunnen niet per se goed vliegen, maar gebruiken hun vleugeltjes wel om van de ene naar de andere plant te springen. De larven van trips leven op de bladeren van je kamerplanten en voeden zich met sap van de bladeren. Het gevolg hiervan zijn gouden of zilverkleurige vlekken. Trips hebben een lang, dun lijf en worden niet groter dan 2 mm. Ze kunnen bruin of zwart zijn. Larven van trips zijn geel-wit van kleur en hebben nog geen vleugels. Ze zijn in het eerste stadium amper een halve millimeter groot. Kleine opdonders dus, die wel grote gevolgen kunnen hebben.

Trips bestrijden

De eerste stap die je moet ondernemen als je trips ontdekt op een van je kamerplanten is die plant onmiddellijk isoleren! Daarna ga je met sprays of natuurlijke vijanden aan de slag. Kweekzakjes of strooikokertjes met roofmijten of roofwantsen vormen in dat opzicht een prima oplossing.

Trips voorkomen

Trips houdt van ruimtes met een lage luchtvochtigheid. Om te voorkomen dat trips je plant aanvallen, kan je ze regelmatige vernevelen met een plantenspuit. Ook voedingsstoffen zijn uiterst belangrijk. Een verzwakte plant kan zich minder goed wapenen tegen ongedierte, waardoor een plaag ook sneller uitbreidt.